นิสัยอย่างหนึ่งที่เป็นพิษเป็นภัยกับเรื่องเงินๆ ทองๆ ของเรา ก็คือ การใจเร็วด่วนได้ หรือด่วนตัดสินใจซื้อก่อนทีจะคำนวนหาเหตุและผลให้ดีเสียก่อน
ที่จะคำนวนหาเหตุและผลให้ดีเสียก่อน (ก็มันเงินในกระเป๋าของเรานะ) ใช่แล้ว…เพราะว่าเงินที่เราอุตส่าห์หามาได้นั้นมันต้องลงทุน ลงแรงหามามิใช่น้อยแม้ว่าจะต้องกดมาจากตู้เอทีเอ็มเคลื่อนที่ากที่บ้านก็ตาม มันก็ต้องลงทุน ลงแรง (อ้อน) น่าดูเหมือนกัน เพราะฉะนั้น หากคุณเป็นคนหนึ่งที่มีนิสัยใจร้อน อยากได้เป็นต้องได้ทันที ควระใจเย็นๆไว้ก่อน
แล้วเริ่มพิจารณาว่า…คุณต้องการสิ่งนี้จริงๆ? มันจำเป็นที่จะต้องใช้? และที่สำคัญคือ เงินเก็บของคุณนั้นก็เพียงพอ? ถ้าหากคุณยังไม่แน่ใจ ก็ควรรีบถอยฉากออกมาก่อนดีกว่าเพราะก็มีอยู่หลายคนทีเดียวที่ใช้วิธียังไม่ซื้อ แต่ปล่อยให้เวลาผ่านไปสักระยะหนึ่ง แล้วจึงจะกลับมาซื้ออีกครั้งถ้าหากว่ายังต้องการเจ้าของสิ่งนี้อยู่ (และถ้าหากว่าพรหมลิขิตจะยังบันดาลให้มันอยู่ที่เดิมน่ะนะ)
ซึ่งมันก้ทำให้หลายคนนั้นประหยัดเงินไปได้มากเชียวล่ะ เพราะธรรดาของคนเรา เมื่อผ่านความรู้สึก “ต้องการ” ในช่วงแรกไปได้ ความต้องการนี้ก็จะลดน้อยถอยลง หรือหยไปตามกาลเวลาด้วยเช่นกัน ซึ่งวิธีการนี้จะเป็นการช่วยสกัดกั้นนิสัยใเร็วด่วนได้ของเราได้ชะงัดนัก!!
รวมทั้งยังมีอีกวิธีหนึ่งที่จะช่วยหยุดคุณ…ก่อนที่จะตัดสินใจซื้อทันทีที่เห็นครั้งแรก นั้นก็คือ การคิดที่ว่า “อาจจะมีของที่สวยกว่านี้ ราคาถูกกว่านี้ อยู่ที่ไหนสักแห่งก็ได้ ก็เพราะว่าเรายังดูไม่ทั่วเลยนี่นา” นี่ก็เป็นความคิดที่ถูก
การเปรียบเทียบคุณภาพและราคาของ สินค้า เป็นสิ่งที่จำเป็น (ถ้าหากต้องการที่จะมีเงินเหลือเก็บมากๆ ละก็) เพราะบางครั้งการติดอยู่กับยี่ห้อ หรือจะซื้อได้แต่เฉพาะสินค้าแบรนด์เนมเท่านั้น อาจจะเป็นความคิดที่สวนทางกับแนวทางการสะสมเงินของคุณฉะนั้น คิดสักนิดก่อนเสียเงิน
และอย่าใจเร็วด่วนได้ เพราะถ้าหากคุณทำได้มันจะทำให้คุณได้สินค้าที่มีคุณภาพตามต้องการแล้วแถมยังถูกใจถูกราคา ที่จะทำให้คุณยิ้มได้แน่ๆ
